Persbericht CBAA 16-10-2023
Het onderzoek naar de geschiedenis van afstand en adoptie in Nederland in de jaren 1956 tot 1984 is gestart. Voor dit onderzoek wordt iedereen die in die jaren met dit onderwerp te maken heeft gehad, opgeroepen om ervaringen en verhalen te delen met de onderzoekers. Daarvoor is sinds vandaag een speciale website geopend: www.cbaa.nl. Daar kan iedereen die dat wil zich aanmelden voor deelname aan het onderzoek. Met de verhalen en ervaringen van zoveel mogelijk mensen kunnen we de geschiedenis van afstand en adoptie in Nederland in de na-oorlogse jaren in Nederland in beeld brengen.
Het onderzoek wordt geleid door de onafhankelijke Commissie onderzoek Binnenlandse Afstand en Adoptie (CBAA). De commissie heeft de opdracht om te onderzoeken hoe er tussen 1956 tot 1984 in Nederland werd omgegaan met binnenlandse afstand en adoptie. De commissie heeft drie onderzoeksinstituten gevraagd om ieder op een andere manier naar de periode te kijken. Het Internationale Instituut voor Sociale Geschiedenis (IISG) doet onderzoek in archieven. Het kennisinstituut Atria verzamelt de persoonlijke ervaringen van mensen. De Universiteit van Maastricht onderzoekt welke opvattingen betrokkenen vandaag de dag hebben over de omgang met de geschiedenis van afstand en adoptie in ons land. Zij zijn allemaal te vinden op één website waar alle informatie bij elkaar staat.
‘Meedoen aan dit onderzoek kan lastig zijn omdat het mensen terugbrengt naar een deel van hun verleden waar ze niet allemaal fijne herinneringen aan hebben. Dat begrijpen we heel goed. Daar houden we echt rekening mee. We behandelen ieders inbreng heel zorgvuldig.’ zegt Micha de Winter, de voorzitter van de Commissie Binnenlandse Afstand en Adoptie. ‘We hopen wel dat veel mensen meedoen. Om de geschiedenis goed in beeld te krijgen zijn alle ervaringen belangrijk, van zoveel mogelijk verschillende mensen; de moeilijke ervaringen en ook de positieve.’
Naar wie zijn de onderzoekers op zoek?
Iedereen van wie een kind is afgestaan; moeders én vaders. Zowel als het kind uit vrije wil is afgestaan als wanneer dat onder druk van de omgeving is gebeurd. Iedereen die zelf als kind is afgestaan mag meedoen en ook de mensen die hebben gezorgd voor een kind dat is afgestaan. Dat geldt ook voor familieleden, partners of andere naasten die te maken hebben gehad met afstand of adoptie. Verder zijn er ook professionals die destijds in hun werk betrokken waren bij binnenlandse adoptie in de jaren 1956 tot 1984 en in hun verhalen zijn de onderzoekers ook zeer geïnteresseerd.
Alle verhalen doen ertoe en alle informatie wordt met de hoogste vertrouwelijkheid behandeld. In het uiteindelijke rapport aan de minister voor Rechtsbescherming staan geen verhalen die te herkennen zijn als persoonlijke levensgeschiedenissen.