Bulletin 4 Commissie onderzoek Binnenlandse Afstand en Adoptie
Dit is het vierde bulletin van de commissie die onderzoek doet naar afstand en adoptie in Nederland in de periode van 1956 tot 1984. Als u mensen kent die dit een belangrijk onderwerp vinden dan kunt u ze dit bulletin doorsturen. Zij kunnen zich ook zelf opgeven via bulletin@cbaa.nl zodat ze het de volgende keer automatisch toegestuurd krijgen.
In dit bulletin leest u hoe het gaat met het onderzoek tot nu toe. Er is nu een mailadres van de onderzoekers van het deelonderzoek Historische bronnen. U kunt dus documenten met hen delen. De onderzoekers van het deelonderzoek Ervaringen van mensen vertellen over hun onderzoek. En er zijn links naar een interview op de radio met de voorzitter en krantenartikelen over het onderzoek.
Voorwoord van de voorzitter
Micha de Winter
Sinds enkele weken is de website voor het onderzoek naar binnenlandse afstand en adoptie in bedrijf. U heeft hem misschien al gevonden: www.cbaa.nl
Ik ben heel blij dat heel veel mensen via deze website al hebben aangegeven dat ze aan het onderzoek willen meedoen. Zo dragen ze eraan bij dat de geschiedenis van binnenlandse afstand en adoptie goed in beeld kan worden gebracht. Maar: we zijn er nog niet! Meer aanmeldingen zijn zeker nog nodig en welkom: van vrouwen die afstand hebben gedaan, van kinderen die zijn afgestaan, maar ook van afstandsvaders en adoptieouders. Deze laatste twee groepen zou ik nog eens extra willen vragen om zich aan te melden, zodat we ook hun ervaringen kunnen meenemen in het onderzoek.
We weten uit de verhalen die de afgelopen jaren bekend werden dat er vaak sterke druk op meisjes en vrouwen is uitgeoefend om kinderen ter adoptie af te staan. Dan hoor je meestal heel veel verdriet en ellende. Ook verhalen die anders verliepen zijn voor het onderzoek belangrijk. Bijvoorbeeld van meisjes of vrouwen die niet zwanger wilden zijn maar geen andere keuze hadden dan de zwangerschap uit te dragen en het kind ter wereld te brengen. Zij zagen wellicht het afstaan als de enige mogelijkheid. Ook die ervaringen zijn voor het onderzoek van groot belang. We willen al die verschillende ervaringen in de geschiedenis van binnenlandse afstand en adoptie zichtbaar maken.
Ik realiseer me dat het moeilijk kan zijn om uw verhaal, dat zich al zoveel jaren geleden heeft afgespeeld, online met de onderzoekers te delen. Mocht u het te lastig vinden om een vragenlijst online in te vullen, neemt u dan alstublieft contact op met de onderzoekers van Atria. Zij zullen u dan verder helpen.
Voortgang van het onderzoek
Historische bronnen (IISG)
Meedoen aan het deelonderzoek Historische bronnen is nu ook mogelijk! In het deelonderzoek naar de historische bronnen gaan de onderzoekers op zoek naar de geschiedenis van binnenlandse afstand en adoptie in archieven. Ze zoeken dan bijvoorbeeld naar stukken over wet- en regelgeving en naar reglementen en verslagen van organisaties die iets te maken hadden met afstand en adoptie. Ze zoeken ook naar documenten die meer persoonlijke dingen vertellen over die tijdperiode. Mensen die in het bezit zijn van papieren uit de periode 1956-1984 kunnen deze delen met de onderzoekers. Denk dan bijvoorbeeld aan persoonlijke brieven, dagboeken, of brieven van organisaties over afstand en adoptie.
U kunt de onderzoekers bereiken via het mailadres CBAA@IISG.nl. Dit adres is ook bereikbaar via de aanmeldknop bij dit deelonderzoek op de website www.cbaa.nl
Stuur nog niet meteen documenten mee met uw mail. Het zijn immers heel persoonlijke documenten met veel privé-informatie. De onderzoekers willen graag eerst afspraken met u maken over het veilig inzien van uw documenten. De documenten blijven altijd van u en de onderzoekers zullen ook geen informatie gebruiken waardoor men kan weten om wie het gaat.
Ervaringen van mensen (Atria)
Er zijn al veel mensen die zich hebben aangemeld om een vragenlijst in te vullen. Dat is geweldig. Maar er kunnen er nog veel meer bij. Ieders verhaal is belangrijk. De verhalen van mensen die als kind zijn afgestaan, de verhalen van vrouwen die een kind afstonden, en ook de verhalen van mannen van wie een kind werd afgestaan en van mensen die een kind opvoedden dat was afgestaan en van hun naasten. Verderop in dit Bulletin staat een interview met de onderzoekers over hun werk.
Hedendaagse perspectieven (Maastricht University)
De onderzoekers van Maastricht University die het deelonderzoek naar hedendaagse perspectieven uitvoeren, zijn interviews aan het afnemen. Ze zijn blij met de uitgebreide informatie die ze in de gesprekken krijgen. Zo kunnen ze zien hoe van verschillende kanten wordt aangekeken tegen de manier waarop we in ons land de laatste jaren omgingen met de geschiedenis van afstand en adoptie.
Onderzoekers aan het woord: ATRIA
Dit is alweer het vierde bulletin en wij zijn ook vier weken ‘onderweg’. De commissie is blij dat al zoveel mensen de tijd hebben genomen om mee te doen aan het deelonderzoek over de ervaringen met afstand en adoptie. De verantwoordelijke onderzoekers van Atria stellen zich op hun aanmeldpagina voor (klik op de link om ze te zien).
Hoe kijken zij terug op de eerste weken? We spraken met onderzoekers Tess, Mickey en Paula.
Mickey: ‘Met dit onderzoek kunnen we ruimte geven aan de ervaringen van mensen die we nog niet vaak gehoord hebben.’
Paula vult aan: ‘Ja, want er zijn zoveel verschillende verhalen. We willen graag de verschillende ervaringen rondom dit thema in kaart brengen. Dingen die misgingen, dingen die juist goed zijn gegaan. Zo vergroten we hopelijk ook het besef: ‘dit gebeurde óók in Nederland’.
Tess sluit zich daarbij aan: ‘We hopen een vollediger beeld te geven van dit deel van de geschiedenis en daarmee ook van het heden.’
Wat zou je willen zeggen tegen mensen die zich afvragen of het invullen van de vragenlijst wel de moeite waard is?
Tess: ‘We zijn blij met de overwegend positieve reacties op de vragenlijst. Deelnemers geven aan dat het emotioneel kan zijn om deze herinneringen op te rakelen en sommigen vertellen dat ze het juist waardevol vinden.’
Paula vult aan: ‘Daar zijn we erg blij mee. Want we snappen natuurlijk dat het spannend kan zijn voor mensen om hun verhaal te delen.’ ‘Of dat het lastig is, veel tijd of energie kost,’ zegt Mickey. ‘Toch willen we op iedereen een beroep doen om mee te doen aan het onderzoek. En om kennissen die te maken hebben gehad met afstand of adoptie op ons onderzoek te wijzen. Want hoe meer mensen meedoen, hoe betrouwbaarder de resultaten zullen zijn. En dan kan dit onderzoek ons echt iets leren over de ervaringen van mensen.’
Tess: ‘Ik zou tegen mensen willen zeggen: jouw verhaal, jouw ervaringen en jouw gevoel doen ertoe. Daarom zoeken we ook mannen die kinderen hebben afgestaan. Deze verhalen zien we tot op heden in het onderzoek nog niet veel terug, maar zijn erg belangrijk.’
Kun je uit zo’n vragenlijst wel halen wat mensen echt hebben beleefd?
Mickey: ‘Wij willen een zo compleet mogelijk beeld krijgen van de persoonlijke ervaringen van mensen die te maken hebben gehad met afstand en adoptie tussen 1956 en 1984. Deze ervaringen kunnen heel verschillend zijn. Om dit zo goed en volledig mogelijk op te halen vragen we in de vragenlijst naar veel verschillende dingen.’
Paula: ‘En al die informatie uit de vragenlijsten zijn de puzzelstukjes in het grotere geheel. Het is onze taak deze bij elkaar te brengen om zo een vollediger beeld te krijgen en recht te doen aan ieders ervaringen.’
Tess: ‘We snappen dat een heel verhaal niet zomaar past in een vragenlijst. De vragenlijst hebben we daarom heel zorgvuldig gemaakt. Er is in de vragenlijst ruimte voor toelichting en toevoeging. Je kunt ook kiezen om die toelichting niet in te vullen en bij de meerkeuzeopties te blijven.’
Mickey vult aan: ‘Ja, je kiest dus zelf wat je wel en niet vertelt.’ ‘Én je kiest zelf welke manier van je ervaringen delen bij jou past, ’zegt Paula. ‘Je kunt de vragenlijst op de computer invullen, de vragenlijst telefonisch doornemen met een onderzoeker of je eigen ervaringen opschrijven en dit verhaal opsturen.’
Tess legt uit: ‘We verzamelen de ingevulde vragenlijsten en de opgeschreven verhalen, en daarna gaan we ook nog met een aantal mensen praten. Dan kunnen we nog uitgebreider ingaan op de ervaringen. Maar met de vragenlijst bereiken en horen we gewoon de meeste mensen. Hoe meer ingevulde vragenlijsten, hoe beter! Dan kunnen we een goed en volledig beeld geven van de verschillende ervaringen en gevoelens over afstand en adoptie.’
Waar krijg je de meeste energie van in een werkdag in dit onderzoek?
Tess ervaart het contact met betrokkenen als bijzonder: ‘Aan de telefoon of via de mail hoor ik hoe belangrijk dit onderzoek is voor mensen die te maken kregen met afstand en/of adoptie.’
Mickey denkt er ook zo over. ‘Mensen delen hun persoonlijke en soms gevoelige ervaringen met ons. Dat is een grote verantwoordelijkheid en dat is tegelijkertijd spannend en eervol.’
Paula en Tess sluiten zich daarbij aan. Paula: ‘Dit onderzoek betekent echt iets voor mensen: deelnemers geven aan dat ze het niet alleen waardevol vinden voor henzelf, maar ook voor anderen. Het geeft veel voldoening daaraan te mogen bijdragen.’
Wilt u meer weten over dit deelonderzoek Ervaringen van mensen of wilt u zich aanmelden? Klik hier
U kunt ook bellen: 06-27337866 (dinsdagochtend van 9:30 tot 12:00 of donderdagmiddag van 14:00 tot 16:30) Of mailen naar: ervaringenvanmensen@atria.nl
In de media
Een interview met Micha de Winter kunt u nog terugkijken op de website van NPO radio 1 (klik de link om meteen bij het interview terecht te komen). Professor de Winter vertelt daarin onder meer over de opdracht die hij heeft gekregen en wat de commissie precies wil weten.
Op onze website www.cbaa.nl vindt u onder het kopje In de Media ook links naar interviews in kranten. Jammer genoeg moet je vaak wel eerst inloggen of een abonnement op de krant hebben om het stuk te kunnen lezen.
Contact met de commissie
www.cbaa.nl
Vragen over het onderzoek kunnen naar: info@cbaa.nl
Aanmelden voor het bulletin kan via: bulletin@cbaa.nl